நான்காம் பத்து

முதல் திருமொழி

 

3123:##

ஒரு நாயகமாய்* ஓட உலகுடன் ஆண்டவர்,*

கருநாய் கவர்ந்த காலர்* சிதைகிய பானையர்,*

பெருநாடு காண* இம்மையிலே பிச்சை தாம்கொள்வர்,*

திருநாரணன்தாள்* காலம் பெறச் சிந்தித்து உய்ம்மினோ.  4.1.1

 

3124:

உய்ம்மின் திறைகொணர்ந்து* என்று உலகாண்டவர்,* இம்மையே

தம்மின் சுவை மடவாரைப்* பிறர் கொள்ளத் தாம்விட்டு*

வெம்மின் ஒளிவெயில்* கானகம்போய்க்குமை தின்பர்கள்,*

செம்மின் முடித் திருமாலை* விரைந்து அடி சேர்மினோ.      4.1.2

 

3125:

அடிசேர் முடியினர் ஆகி* அரசர்கள் தாம்தொழ,*

இடிசேர் முரசங்கள்* முற்றத்தியம்ப இருந்தவர்,*

பொடிசேர்த்துகளாய் போவர்கள்* ஆதலில் நொக்கென*

கடிசேர் துழாய்முடி* கண்ணன் கழல்கள் நினைமினோ.       4.1.3

 

3126:

நினைப்பான் புகில் கடல் எக்கலின்* நுண் மணலிற்பலர்,*

எனைத்தோர் உகங்களும்* இவ்வுலகாண்டு கழிந்தவர்,*

மனைப்பால் மருங்கற* மாய்தலல்லால் மற்றுக் கண்டிலம்,*

பனைத்தாள் மதகளிறட்டவன்* பாதம் பணிமினோ.   4.1.4

 

3127:

பணிமின் திருவருள் என்னும்* அம்சீதப் பைம்பூம்பள்ளி,*

அணிமென் குழலார்* இன்பக்கலவி அமுதுண்டார்,*

துணிமுன்பு நாலப்* பல்லேழையர் தாம் இழிப் பச்செல்வர்,*

மணிமின்னு மேனி* நம் மாயவன் பேர்சொல்லி வாழ்மினோ.            4.1.5

 

3128:

வாழ்ந்தார்கள் வாழ்ந்தது* மாமழை மொக்குளின் மாய்ந்துமாய்ந்து,*

ஆழ்ந்தாரென்றல்லால்* அன்று முதலின்றறுதியா,*

வாழ்ந்தார்கள் வாழ்ந்தே நிற்பர்* என்பதில்லை நிற்குறில்,*

ஆழ்ந்தார் கடல்பள்ளி* அண்ணல் அடியவர் ஆமினோ.          4.1.6

 

3129:

ஆமின் சுவையவை* ஆறொடடி சிலுண்டார்ந்தபின்,*

தூமென் மொழிமடவார்* இரக்கப்பின்னும் துற்றுவார்,*

‘ஈமின் எமக்கொரு துற்‘றென்று* இடறுவராதலின்,*

கோமின் துழாய்முடி* ஆதியஞ்சோதி குணங்களே.      4.1.7

 

3130:

குணங்கொள் நிறைபுகழ் மன்னர்* கொடைக்கடன் பூண்டிருந்து,*

இணங்கி உலகுடனாக்கிலும்* ஆங்கவனை இல்லார்,*

மணங்கொண்ட போகத்து மன்னியும்* மீள்வர்கள் மீள்வில்லை,*

பணங்கொள் அரவணையான்* திருனாமம் படிமினோ.        4.1.8

 

3131:

படிமன்னு பல்கலன் பற்றோடறுத்து* ஐம் புலன்வென்று,*

செடிமன்னு காயம்செற்றார்களும்* ஆங்கவனையில்லார்,*

குடிமன்னு மிஞ்சுவர்க்க மெய்தியும்* மீள்வர்கள் மீள்வில்லை,*

கொடிமன்னு புள்ளுடை* அண்ணல் கழல்கள் குறுகுமினோ.            4.1.9

 

3132:

குறுக மிகவுணர்வத்தொடு நோக்கி* எல்லாம்விட்ட,*

இறுகல் இறப்பென்னும்* ஞானிக்கும் அப்பயனில்லையேல்,*

சிறுக நினைவதோர் பாசமுண்டாம்* பின்னும் வீடில்லை,*

மறுபகலில் ஈசனைப் பற்றி* விடாவிடில் வீடஃதே.        4.1.10

 

3133:##

அஃதே உய்யப் புகுமாறென்று* கண்ணன் கழல்கள்மேல்,*

கொய்பூம் பொழில்சூழ்* குருகூர்ச்சடகோபன் குற்றேவல்,*

செய்கோலத்தாயிரம்* சீர்த்தொடைப்பாடல் இவைபத்தும்,*

அஃகாமல் கற்பவர்* ஆழ்துயர் போய் உய்யற் பாலரே.       (2)            4.1.11

 

இரண்டாம் திருமொழி

 

3134:##

பாலனாய்* ஏழுலகுண்டு பரிவின்றி,*

ஆலிலை* அன்ன வசஞ்செய்யும் அண்ணலார்,*

தாளிணை மேலணி* தண்ணந் துழாயென்றே

மாலுமால்,* வல்வினையேன்* மட வல்லியே.    (2)         4.2.1

 

3135:

வல்லிசேர் நுண்ணிடை* ஆய்ச்சியர் தம்மொடும்,*

கொல்லைமை செய்து* குரவை பிணைந்தவர்,*

நல்லடி மேலணி* நாறு துழாயென்றே

சொல்லுமால்,* சூழ்வினையாட்டியேன்* பாவையே.    4.2.2

 

3136:

பாவியல் வேத* நன் மாலை பலகொண்டு,*

தேவர்கள் மாமுனிவர்* இறைஞ்ச நின்ற*

சேவடி மேலணி* செம்பொன் துழாயென்றே

கூவுமால்,* கோள்வினை ஆட்டியேன்* கோதையே.       4.2.3

 

3137:

கோதில வண்புகழ்* கொண்டு சமயிகள்,*

பேதங்கள் சொல்லிப்* பிதற்றும் பிரான்பரன்,*

பாதங்கள் மேலணி* பைம்பொன் துழாயென்றே

ஓதுமால்,* ஊழ்வினையேன்* தடந் தோளியே.    4.2.4

 

3138:

தோளிசேர் பின்னை பொருட்டு* எரு தேழ்தழீஇக்

கோளியார்* கோவலனார்* குடக் கூத்தனார்,*

தாளிணை மேலணி* தண்ணந்த் துழாயென்றே

நாளுநாள்,* நைகின்றதால்* என்தன் மாதரே.     4.2.5

 

3139:

மாதர்மா மண்மடந்தை பொருட்டு* ஏனமாய்,*

ஆதியங் காலத்து* அகலிடம் கீண்டவர்,*

பாதங்கள் மேலணி* பைம்பொன் துழாயென்றே

ஓதுமால்,* எய்தினள்* என்தன் மடந்தையே.         4.2.6

 

 

3140:

மடந்தையை* வண்கமலத் திருமாதினை,*

தடங்கொள்தார் மார்பினில்* வைத்தவர் தாளின்மேல்,*

வடங்கொள்பூந் தண்ணந் துழாய்மலர்க்கே* இவள்

மடங்குமால்,* வாணுதலீர்!* என் மடக்கொம்பே. 4.2.7

 

3141:

கொம்புபோல் சீதை பொருட்டு* இலங்கைநகர்*

அம்பெரி உய்த்தவர்* தாளிணை மேலணி,*

வம்பவிழ் தண்ணந்து ழாய்* மலர்க்கே இவள்

நம்புமால்,* நானிதற்கு எஞ்செய்கேன்* நங்கைமீர்!      4.2.8

 

3142:

நங்கைமீர்! நீரும்* ஒர் பெண்பெற்று நல்கினீர்,*

எங்கனே சொல்லுகேன்* யான்பெற்ற ஏழையை,*

சங்கென்னும் சக்கரமென்னும்* துழாயென்னும்,*

இங்கனே சொல்லும்* இராப்பகல் என்செய்கேன்?        4.2.9

 

3143:

என்செய்கேன் என்னுடைப்பேதை* என் கோமளம்,*

என்சொல்லும்* என்வசமும் அல்லள் நங்கைமீர்,*

மின்செய்பூண் மார்பினன்* கண்ணன் கழல்துழாய்,*

பொன்செய்பூண்* மென்முலைக் கென்று மெலியுமே. 4.2.10

 

3144:##

மெலியும் நோய் தீர்க்கும்* நம் கண்ணன் கழல்கள்மேல்,*

மலிபுகழ் வண்குருகூர்ச்* சடகோபன்சொல்,*

ஒலிபுகழ் ஆயிரத்து* இப்பத்தும் வல்லவர்,*

மலிபுகழ் வானவர்க்காவர்* நற்கோவையே.(2)   4.2.11

 

மூன்றாம் திருமொழி

 

3145:##

கோவை வாயாள் பொருட்டு* ஏற்றின் எருத்தம் இறுத்தாய்,* மதிளிலங்கைக்

கோவை வீயச் சிலைகுனித்தாய்!*  குலநல் யானை மருப்பொசித்தாய்,*

பூவை வீயா நீர்தூவிப்*  போதால் வணங்கேனேலும்,* நின்

பூவை வீயாம் மேனிக்குப்*  பூசும் சாந்து என் நெஞ்சமே.      (2)            4.3.1

 

3146:

பூசும் சாந்து என் நெஞ்சமே*  புனையும் கண்ணி எனதுடைய,*

வாசகம்செய் மாலையே*  வான் பட்டாடையும் அஃதே,*

தேசமான அணிகலனும்* என்கைகூப்புச் செய்கையே,*

ஈசன் ஞாலம் உண்டுமிழ்ந்த*  எந்தை ஏக மூர்த்திக்கே.           4.3.2

 

3147:

ஏக மூர்த்தி இருமூர்த்தி*  மூன்று மூர்த்தி பலமூர்த்தி

ஆகி,* ஐந்து பூதமாய்  இரண்டு சுடராய்* அருவாகி,*

நாகம் ஏறி நடுக்கடலுள்  துயின்ற *நாராயணனே,* உன்

ஆகம் முற்றும் அகத்தடக்கி*  ஆவியல்லல் மாய்த்ததே.          4.3.3

 

 

3148:

மாய்த்தல் எண்ணி வாய்முலை  தந்த* மாயப் பேயுயிர்

மாய்த்த,* ஆய மாயனே! *வாமனனே மாதவா,*

பூத்தண் மாலை கொண்டு* உன்னைப்  போதால் வணங்கேனேலும்,* நின்

பூத்தண் மாலை நெடுமுடிக்குப்*  புனையும் கண்ணி எனதுயிரே.            4.3.4

 

3149:

கண்ணி எனதுயிர்* காதல் கனகச் சோதி முடிமுதலா,*

எண்ணில் பல்கலன்களும்* ஏலு மாடையும் அஃதே,*

நண்ணி மூவுலகும்* நவிற்றும் கீர்த்தியும் அஃதே,*

கண்ணன் எம்பிரானெம்மான்* கால சக்கரத் தானுக்கே.       4.3.5

 

3150:

‘கால சக்கரத்தோடு* வெண்சங்கம் கையேந்தினாய்,*

ஞால முற்றும் உண்டுமிழ்ந்த* நாராயணனே!‘ என்றென்று,*

ஓல மிட்டு நானழைத்தால்* ஒன்றும் வாராயாகிலும்,*

கோலமாம் என் சென்னிக்கு* உன் கமலம் அன்ன குரைகழலே.            4.3.6

 

3151:

குரைகழல்கள் நீட்டி* மண் கொண்ட கோல வாமனா,*

குரைகழல் கை கூப்புவார்கள்* கூட நின்ற மாயனே,*

விரைகொள் பூவும் நீரும்கொண்டு* ஏத்த மாட்டேனேலும்,* உன்

உரைகொள் சோதித் திருவுருவம்* என்ன தாவி மேலதே.      4.3.7

 

3152:

என்னதாவி மேலையாய்* ஏர்கொள் ஏழ் உலகமும்,*

துன்னி முற்றுமாகி நின்ற* சோதி ஞான மூர்த்தியாய்,*

உன்னது என்னதாவியும்* என்னது உன்னதாவியும்*

இன்ன வண்ணமே நின்றாய்* என்றுரைக்க வல்லேனே?        4.3.8

 

3153:

உரைக்க வல்லேன் அல்லேன்* உன்  உலப்பில் கீர்த்தி வெள்ளத்தின்*

கரைக்கண் என்று செல்வன்நான்?*  காதல் மையல் ஏறினேன்,*

புரைப்பிலாத பரம்பரனே!*  பொய்யிலாத பரஞ்சுடரே,*

இரைத்து நல்ல மேன்மக்கள்  ஏத்த* யானும் ஏத்தினேன்.        4.3.9

 

3154:

யானும் ஏத்தி* ஏழுலகும்  முற்றும் ஏத்தி,* பின்னையும்

தானும் ஏத்திலும்* தன்னை  ஏத்தவேத்த எங்கெய்தும்,*

தேனும் பாலும் கன்னலும்*  அமுதுமாகித் தித்திப்ப,*

யானும் எம்பிரானையே  ஏத்தினேன்* யானுய்வானே.            4.3.10

 

3155:##

உய்வுபாயம் மற்றின்மை  தேறிக்* கண்ணன் ஒண்கழல்கள்மேல்*

செய்ய தாமரைப் பழனத்*  தென்னன் குருகூர்ச் சடகோபன்,*

பொய்யில் பாடல் ஆயிரத்துள்*  இவையும் பத்தும் வல்லார்கள்,*

வையம் மன்னி வீற்றிருந்து*  விண்ணும் ஆள்வர் மண்ணூடே. (2)            4.3.11

 

நான்காம் திருமொழி

 

3156:##

மண்ணையிருந்து துழாவி*  ‘வாமனன் மண்ணிது‘ என்னும்,*

விண்ணைத்தொழுது அவன் மேவு*  வைகுந்தம் என்று கை காட்டும்,*

கண்ணையுண்ணீர் மல்க நின்று*  ‘கடல்வண்ணன்‘ என்னும் அன்னே!* என்

பெண்ணைப் பெருமயல் செய்தாற்கு*  என்செய்கேன் பெய் வளையீரே   (2)      4.4.1

 

 

3157:

பெய்வளைக் கைகளைக் கூப்பிப்*  ‘பிரான்கிடக்கும் கடல்‘ என்னும்,*

செய்யதோர் ஞாயிற்றைக் காட்டிச்*  ‘சிரீதரன் மூர்த்தி ஈதென்னும்,*

நையும் கண்ணீர்மல்க நின்று*  ‘நாரணன்‘ என்னும்அன்னே,* என்

தெய்வ உருவிற் சிறுமான்*  செய்கின்றது ஒன்றறியேனே.   4.4.2

 

3158:

அறியும் செந் தீயைத் தழுவி*  ‘அச்சுதன்‘ என்னும்மெய்வேவாள்,*

எறியும்தண் காற்றைத் தழுவி*  ‘என்னுடைக் கோவிந்தன்‘ என்னும்,*

வெறிகொள் துழாய்மலர் நாறும்*  வினையுடை யாட்டியேன் பெற்ற*

செறிவளை முன்கைச் சிறுமான்*  செய்கின்றது என்கண்ணுக்கு ஒன்றே.        4.4.3

 

3159:

ஒன்றிய திங்களைக் காட்டி*  ‘ஒளிமணி வண்ணனே‘ என்னும்*

நின்ற குன்றத்தினை நோக்கி*  ‘நெடுமாலே! வா‘என்று கூவும்,*

நன்று பெய்யும் மழை காணில்*  ‘நாரணன் வந்தான்‘என்று ஆலும்,*

என்றின மையல்கள் செய்தார்*  என்னுடைக் கோமளத்தையே.            4.4.4

 

3160:

கோமளவான் கன்றைப் புல்கிக்*  ‘கோவிந்தன் மேய்த்தன‘ என்னும்,*

போமிள நாகத்தின் பின்போய்* அவன்கிடக்கை ஈதென்னும்,*

ஆமளவொன்றும் அறியேன்*  அருவினை ஆட்டியேன் பெற்ற,*

கோமள வல்லியை மாயோன்*  மால்செய்து செய்கின்ற கூத்தே.            4.4.5

 

3161:

கூத்தர் குடமெடுத்து ஆடில்*  ‘கோவிந்தனாம்‘ எனா ஓடும்,*

வாய்த்த குழலோசை கேட்கில்*  ‘மாயவன்‘ என்று மையாக்கும்,*

ஆய்ச்சியர் வெண்ணெய்கள் காணில்*  அவனுண்ட வெண்ணெய் ஈதென்னும்,*

பேய்ச்சி முலை சுவைத்தார்க்கு* என்  பெண்கொடி யேறிய பித்தே!            4.4.6

 

3162:

ஏறிய பித்தினோடு* எல்லா உலகும் கண்ணன் படைப்பென்னும்*

நீறு செவ்வேயிடக் காணில்*  ‘நெடுமால் அடியார்‘ என்றோடும்,*

நாறு துழாய்மலர் காணில்*  நாரணன் கண்ணி ஈதென்னும்,*

தேறியும் தேறாது மாயோன்*  திறத்தனளே இத் திருவே.       4.4.7

 

3163:

திருவுடை மன்னரைக் காணில்*  ‘திருமாலைக் கண்டேனே‘ என்னும்,*

உருவுடை வண்ணங்கள் காணில்*  ‘உலகளந்தான்‘என்று துள்ளும்,*

கருவுடைத் தேவில்களெல்லாம்*  ‘கடல்வண்ணன் கோயிலே‘ என்னும்*

வெருவிலும் வீழ்விலும் ஓவாள்*  கண்ணன் கழல்கள் விரும்புமே.            4.4.8

 

3164:

விரும்பிப் பகைவரைக் காணில்*  ‘வியலிடம் உண்டானே!‘ என்னும்,*

கரும்பெரு மேகங்கள் காணில்*  ‘கண்ணன்‘ என்றேறப் பறக்கும்,*

பெரும்புல ஆநிரை காணில்*  ‘பிரானுளன்‘ என்று பின்செல்லும்,*

அரும்பெறல் பெண்ணினை மாயோன்*  அலற்றி அயர்ப்பிக்கின்றானே!  4.4.9

 

3165:

அயர்க்கும் சுற்றும் பற்றி நோக்கி*   அகலவே நீள் நோக்குக் கொள்ளும்,*

வியர்க்கும் மழைக்கண் துளும்ப*  வெவ்வுயிர்க் கொள்ளும் மெய்சோரும்,*

பெயர்த்தும்‘ கண்ணா!‘ என்று பேசும்,*  ‘பெருமானே! வா!‘என்று கூவும்,*

மயல்பெருங் காதலென் பேதைக்கு*  என்செய்கேன் வல்வினை யேனே!         4.4.10

 

3166:##

வல்வினை தீர்க்கும் கண்ணனை*  வண்குருகூர்ச் சடகோபன்,*

சொல் வினையால் சொன்ன பாடல்*  ஆயிரத்துள் இவை பத்தும்,*

நல்வினையென்று கற்பார்கள்*  நலனிடை வைகுந்தம் நண்ணி,*

தொல்வினை தீர எல்லாரும் * தொழுதெழ வீற்றிருப்பாரே. (2)            4.4.11

 

ஐந்தாம் திருமொழி

 

3167:##

வீற்றிருந்து ஏழுலகும்* தனிக்கோல் செல்ல, வீவில்சீர்,*

ஆற்றல்மிக்காளும் அம்மானை* எம்மா பிளந்தான் தன்னை,*

போற்றியென்றே கைகளாரத்* தொழுது சொல்மாலைகள்,*

ஏற்ற நோற்றேற்கு* இனியென்னகுறை எழுமையுமே? (2)      4.5.1

 

3168:

மைய கண்ணாள் மலர்மேல் உறைவாள்* உறைமார்பினன்,*

செய்ய கொலத் தடங்கண்ணன்* விண்ணோர் பெருமான் தன்னை*

மொய்ய சொல்லால் இசைமாலைகள் ஏத்தி* உள்ளப் பெற்றேன்,*

வெய்ய நோய்கள் முழுதும்* வியன்ஞாலத்து வீயவே. 4.5.2

 

3169:

வீவில் இன்பமிக* எல்லை நிகழ்ந்த நம் அச்சுதன்,*

வீவில் சீரன் மலர்க்கண்ணன்* விண்ணோர் பெருமான்தன்னை,*

வீவில் காலம் இசைமாலைகள் ஏத்தி* மேவப்பெற்றேன்,*

வீவில் இன்பமிக* எல்லை நிகழ்ந்தனன் மேவியே.       4.5.3

 

3170:

மேவி நின்று தொழுவார்* வினைபோக மேவும்பிரான்,*

தூவியம் புள்ளுடையான்* அடலாழியம்மான் தன்னை,

நாவியலால் இசை மாலைகள் ஏத்தி* நண்ணப்பெற்றேன்,*

ஆவி என்னாவியை* யானறியேன் செய்தவாற்றையே.          4.5.4

 

3171:

ஆற்ற நல்ல வகைகாட்டும் அம்மானை,* அமரர்தம்-

ஏற்றை* எல்லாப் பொருளும் விரித்தானை எம்மான்தன்னை,*

மாற்ற மாலை புனைந்தேத்தி* நாளும் மகிழ்வெய்தினேன்,*

காற்றின் முன்னம் கடுகி* வினைநோய்கள் கரியவே.            4.5.5

 

3172:

கரிய மேனிமிசை* வெளிய நீறு சிறிதேயிடும்,*

பெரிய கோலத் தடங்கண்ணன்* விண்ணோர் பெருமான்தன்னை,*

உரிய சொல்லால் இசைமாலைகள் ஏத்தி* உள்ளப் பெற்றேற்கு,*

அரியதுண்டோ எனக்கு* இன்று தொட்டும் இனியென்றுமே?            4.5.6

 

3173:

என்றும் ஒன்றாகி* ஒத்தாரும் மிக்கார்களும்,* தன் தனக்கு

இன்றி நின்றானை* எல்லா உலகும் உடையான் தன்னை,*

குன்றம் ஒன்றால் மழைகாத்தபிரானைச்* சொல் மாலைகள்,*

நன்று சூட்டும் விதியெய்தினம்* என்ன குறைநமக்கே?           4.5.7

 

 

3174:

நமக்கும் பூவின்மிசை நங்கைக்கும்* இன்பனை,* ஞாலத்தார்

தமக்கும்* வானத்தவர்க்கும் பெருமானை,* தண் தாமரை

சுமக்கும்* பாதப் பெருமானைச்* சொன்மாலைகள், சொல்லுமாறு

அமைக்க வல்லேற்கு* இனியாவர் நிகர் அகல்வானத்தே?     4.5.8

 

3175:

வானத்தும் வானத்துள்ளும்பரும்*  மண்ணுள்ளும் மண்ணின்கீழ்த்

தானத்தும்,* எண்திசையும் தவிராது*  நின்றான்தன்னை,*

கூனற் சங்கத் தடக்கையவனைக்*  குடமாடியை வானக்

கோனைக்,* கவிசொல்ல வல்லேற்கு*  இனிமாறுண்டோ?     4.5.9

 

3176:

உண்டும் உமிழ்ந்தும்  கடந்தும்  இடந்தும்* கிடந்தும் நின்றும்,*

கொண்ட கோலத்தொடு வீற்றிருந்தும்* மணங்கூடியும்,*

கண்ட வாற்றால் தனதே*  உலகென நின்றான்தன்னை,*

வண்தமிழ் நூற்க நோற்றேன்* அடியார்க்கு இன்பமாரியே.  4.5.10

 

3177:##

மாரி மாறாத தண்ணம்மலை*  வேங்கடத்து அண்ணலை,*

வாரி மாறாத பைம்பூம்  பொழில்சூழ்* குருகூர்நகர்,*

காரி மாறன் சடகோபன்*  சொல்லாயிரத்து இப்பத்தால்,*

வேரி மாறாத பூமேலிருப்பாள்* வினைதீர்க்குமே.       (2) 4.5.11

 

 

ஆறாம் திருமொழி

 

3178:##

தீர்ப்பாரையாம் இனி* எங்ஙனம்  நாடுதும் அன்னைமீர்,*

ஓர்ப்பால் இவ் வொண்ணுதல்* உற்ற நல்நோயிது தேறினோம்,*

போர்ப்பாகு தான்செய்து* அன்றைவரை  வெல்வித்த,* மாயப்போர்த்

தேர்ப்பாகனார்க்கு* இவள் சிந்தை  துழாய்த் திசைக்கின்றதே.            4.6.1

 

3179:

திசைக்கின்றதே இவள் நோய்* இது மிக்க பெருந்தெய்வம்,*

இசைப்பின்றி* நீரணங்காடும்  இளந்தெய்வம் அன்றிது,*

திசைப்பின்றியே* சங்கு சக்கர  என்றிவள் கேட்க,* நீர்

இசைக்கிற்றிராகில்* நன்றேஇல்  பெறுமிது காண்மினே.     4.6.2

 

3180:

இதுகாண்மின் அன்னைமீர்!* இக்கட்டுவிச்சி சொற்கொண்டு,* நீர்

எதுவானும் செய்து* அங்கோர் கள்ளும்  இறைச்சியும் தூவேன்மின்,*

மதுவார் துழாய்முடி* மாயப்பிரான் கழல் வாழ்த்தினால்,*

அதுவே இவளுற்ற நோய்க்கும்*  அருமருந்தாகுமே.      4.6.3

 

3181:

மருந்தாகுமென்று அங்கோர்* மாய  வலவை சொற்கொண்டு,* நீர்

கருஞ்சோறும் மற்றைச் செஞ்சோறும்*  களனிழைத் தென்பயன்?*

ஒருங்காகவே உலகேழும்*  விழுங்கி உமிழ்ந்திட்ட,*

பெருந்தேவன் பேர்சொல்லகிற்கில்*  இவளைப் பெறுதிரே.            4.6.4

 

3182:

இவளைப் பெறும்பரிசு* இவ்வணங்காடு தலன்றந்தோ,*

குவளைத் தடங்கண்ணும்* கோவைச்செவ்வாயும் பயந்தனள்,*

கவளக் கடாக் களிறட்டபிரான்* திரு நாமத்தால்,*

தவளப் பொடிக்கொண்டு* நீரிட்டிடுமின் தணியுமே.  4.6.5

 

3183:

தணியும் பொழுதில்லை* நீரணங்காடுதிர் அன்னைமீர்,*

பிணியும் ஒழிகின்றது இல்லை* பெருகும் இதுவல்லால்,*

மணியின் அணிநிற மாயன்* தமரடி நீறுகொண்டு,*

அணிய முயலின்* மற்றில்லைகண்டீர் இவ்வணங்குக்கே.   4.6.6

 

3184:

அணங்குக்கு அருமருந்து என்று* அங்கோர் ஆடும்கள்ளும்பராய்*

துணங்கை எறிந்து* நும் தோள்குலைக்கப்படும் அன்னைமீர்,*

உணங்கல் கெடக்* கழுதை உதடாட்டம் கண்டென்பயன்?*

வணங்கீர்கள் மாயப் பிரான்* தமர் வேதம் வல்லாரையே.    4.6.7

 

3185:

வேதம் வல்லார்களைக் கொண்டு* விண்ணோர்பெருமான் திருப்-

பாதம் பணிந்து,* இவள் நோய்* இது தீர்த்துக் கொள்ளாதுபோய்*

ஏதம் பறைந்து அல்ல செய்து* கள்ðடு கலாய்த்தூய்,*

கீத முழவிட்டு* நீரணங்காடுதல் கீழ்மையே.       4.6.8

 

3186:

கீழ்மையினால் அங்கு ஓர்* கீழ்மகனிட்ட முழவின்கீழ்,*

நாழ்மை பலசொல்லி* நீரணங்காடும் பொய்காண்கிலேன்,*

ஏழ்மைப் பிறப்புக்கும் சேமம்* இந் நோய்க்கும் ஈதே மருந்து,*

ஊழ்மையில் கண்ணபிரான்* கழல் வாழ்த்துமின் உன்னித்தே.            4.6.9

 

3187:

உன்னித்து மற்றொரு தெய்வம்தொழாள்* அவனையல்லால்,*

நும்மிச்சை சொல்லி* நும் தோள்குலைக்கப்படும் அன்னைமீர்,*

மன்னப் படும் மறைவாணனை* வண் துவராபதி-

மன்னனை,* ஏத்துமின் ஏத்துதலும்* தொழுதாடுமே.    4.6.10

 

3188:##

தொழுதாடி தூமணி வண்ணனுக்கு* ஆட்செய்து நோய்தீர்ந்த*

வழுவாத தொல்புகழ்* வண்குருகூர்ச் சடகோபன்,* சொல்

வழுவாத ஆயிரத்துள்* இவை பத்து வெறிகளும்,*

தொழுதாடிப் பாடவல்லார்* துக்க சீலம் இலர்களே.     4.6.11

 

ஏழாம் திருமொழி

 

 

3189:##

‘சீலம் இல்லாச் சிறியனேலும்* செய்வினையோ பெரிதால்,*

ஞாலம் உண்டாய் ஞானமூர்த்தி* ‘நாராயணா!‘ என்றென்று,*

காலந் தோறும் யானிருந்து* கைதலை பூசலிட்டால்*

கோல மேனி காண வாராய்* கூவியும் கொள்ளாயே.      (2)   4.7.1

 

3190:

‘கொள்ள மாளா இன்ப  வெள்ளம்* கோதில தந்திடும்,* என்

வள்ளலேயோ! வையங் கொண்ட*  வாமனாவோ!‘என்றென்று,*

நள்ளிராவும் நண்பகலும்*  நானிருந்து ஓலமிட்டால்,*

கள்ள மாயா! உன்னை*  என்கண் காண வந்தீயாயே. 4.7.2

 

3191:

‘ஈவிலாத தீவினைகள்* எத்தனை செய்தனன்கொல்?*

தாவி வையம் கொண்ட எந்தாய்!* தாமோதரா!‘என்றென்று*

கூவிக் கூவி நெஞ்சுருகிக்* கண்பனி சோர நின்றால்,*

பாவி நீஎன்று ஒன்று சொல்லாய்* பாவியேன் காணவந்தே. 4.7.3

 

3192:

‘காண வந்து என் கண்முகப்பே* தாமரைக் கண்பிறழ,*

ஆணி செம்பொன் மேனியெந்தாய்!* நின்றருளாய்‘ என்றென்று,*

நாணமில்லாச் சிறுதகையேன்* நான் இங்கு அலற்றுவதென்,*

பேணி வானோர் காணமாட்டாப்* பீடுடை அப்பனையே?     4.7.4

 

3193:

அப்பனே! அடலாழியானே,* ஆழ் கடலைக்கடைந்த

துப்பனே,* உன் தோள்கள் நான்கும்* கண்டிடக் கூடுங்கொல்? என்று,*

எப்பொழுதும் கண்ண  நீர்கொண்டு* ஆவி துவர்ந்து துவர்ந்து,*

இப்போழுதே வந்திடாயென்று*  ஏழையேன் நோக்குவனே.  4.7.5

 

3194:

நோக்கி நோக்கி உன்னைக்  காண்பான்* யான் எனதாவியுள்ளே,*

நாக்கு நீள்வன் ஞானமில்லை*  நாள்தோறும் என்னுடைய,*

ஆக்கையுள்ðம் ஆவியுள்ளும்* அல்ல புறத்தினுள்ளும்,*

நீக்க மின்றி எங்கும்  நின்றாய்!* நின்னையறிந்தறிந்தே.      4.7.6

 

3195:

அறிந்தறிந்து தேறித்  தேறி* யான் எனதாவியுள்ளே,*

நிறைந்த ஞானமூர்த்தியாயை* நின்மலமாக வைத்து,*

பிறந்தும் செத்தும் நின்றிடறும்* பேதைமை தீர்ந்தொழிந்தேன்*

நறுந்துழாயின் கண்ணியம்மா!*      நானுன்னைக் கண்டுகொண்டே!           4.7.7

 

3196:

கண்டு கொண்டு என் கைகளார*  நின்திருப்பாதங்கள் மேல்*,

என் திசையுமுள்ள  பூக்கொண்டு* ஏத்தி உகந்துகந்து,*

தொண்டரோங்கள் பாடியாடச்* சூழ்கடல் ஞாலத்துள்ளே,*

வண்துழாயின் கண்ணி வேந்தே!* வந்திடகில்லாயே.            4.7.8

 

3197:

இடகிலேன் ஒன்றட்டகில்லேன்* ஐம்புலன் வெல்லகில்லேன்,*

கடவனாகிக் காலந்தோறும்* பூப்பறித்து ஏத்தகில்லேன்,*

மடவன் நெஞ்சம் காதல் கூர* வல்வினையேன் அயர்ப்பாய்,*

தடவுகின்றேன் எங்குக்  காண்பன்* சக்கரத்து அண்ணலையே?            4.7.9

 

3198:

சக்கரத்து அண்ணலே என்று*  தாழ்ந்து கண்ணீர் ததும்ப,*

பக்கம் நோக்கி நின்றலந்தேன்*   பாவியேன் காண்கின்றிலேன்,*

மிக்க ஞான மூர்த்தியாய* வேத விளக்கினை,* என்

தக்க ஞானக் கண்களாலே*  கண்டு தழுவுவனே.           4.7.10

 

3199:##

தழுவி நின்ற காதல்தன்னால்* தாமரைக் கண்ணன்தன்னை,*

குழுவு மாடத் தென்குருகூர்* மாறன் சடகோபன்,* சொல்

வழுவிலாத ஒண்தமிழ்கள்* ஆயிரத்துள் இப்பத்தும்,*

தழுவப் பாடி யாட வல்லார்* வைகுந்தம் ஏறுவரே.    4.7.11        

 

 

 

 

எட்டாம் திருமொழி

 

 

3200:##

ஏறாளும் இறையோனும்* திசைமுகனும் திருமகளும்,*

கூறாளும் தனியுடம்பன்* குலங்குலமா அசுரர்களை,*

நீறாகும் படியாக* நிருமித்துப் படைதொட்ட,*

மாறாளன் கவராத* மணிமாமை குறைவிலமே.   (2) 4.8.1

 

3201:

மணிமாமை குறைவில்லா* மலர்மாதர் உறைமார்வன்,*

அணிமானத் தடவரைத்தோள்* அடலாழித் தடக்கையன்,*

பணிமானம் பிழையாமே* அடியேனைப் பணிகொண்ட,*

மணிமாயன் கவராத* மடநெஞ்சால் குறைவிலமே.     4.8.2

 

3202:

மடநெஞ்சால் குறைவில்லா* மகள்தாய் செய்தொருபேய்ச்சி,*

விடநஞ்ச முலைசுவைத்த* மிகுஞானச் சிறுகுழவி,*

படநாகத் தணைக்கிடந்த* பருவரைத்தோள் பரம்புருடன்,*

நெடுமாயன் கவராத* நிறையினால் குறைவிலமே.    4.8.3

 

3203:

நிறையினாற் குறைவில்லா* நெடும்பணைத்தோள் மடப்பின்னை,*

பொறையினால் முலையணைவான்* பொருவிடைஏழ் அடர்த்துகந்த,*

கறையினார் துவருடுக்கை*  கடையாவின் கழிகோல்கை,*

சறையினார் கவராத*  தளிர்நிறத்தால் குறைவிலமே.           4.8.4

 

3204:

தளிர்நிறத்தால் குறைவில்லாத்*  தனிச்சிறையில் விளப்புற்ற,*

கிளிமொழியாள் காரணமாக்*  கிளரரக்கன் நகரெரித்த,*

களிமலர்த் துழாயங்கல்*  கமழ்முடியன் கடல்ஞாலத்து,*

அளிமிக்கான் கவராத*  அறிவினால் குறைவிலமே.    4.8.5

 

3205:

அறிவினால் குறைவில்லா* அகல்ஞாலத்து அவரறிய,*

நெறியெல்லாம் எடுத்துரைத்த* நிறைஞானத் தொருமூர்த்தி,*

குறியமாண் உருவாகிக்* கொடுங்கோளால் நிலங்கொண்ட,*

கிறியம்மான் கவராத* கிளரொளியால் குறைவிலமே.          4.8.6

 

3206:

கிளரொளியால் குறைவில்லா* அரியுருவாய்க் கிளர்ந்தெழுந்து,*

கிளரொளிய இரணியனது* அகல்மார்பம் கிழிந்துகந்த,*

வளரொளிய கனலாழி*  வலம்புரியன் மணிநீல,*

வளரொளியான் கவராத*  வரிவளையால் குறைவிலமே.     4.8.7

 

3207:

வரிவளையால் குறைவில்லாப்*  பெருமுழக்கால் அடங்காரை,*

எரியழலம் புகவூதி* இருநிலமுன் துயர்தவிர்த்த,*

தெரிவரிய சிவன்பிரமன்* அமரர் கோன் பணிந்தேத்தும்,*

விரிபுகழான் கவராத* மேகலையால் குறைவிலமே.   4.8.8

 

3208:

மேகலையால் குறைவில்லா* மெலிவுற்ற அகலல்குல்,*

போகமகள் புகழ்த்தந்தை*  விறல்வாணன் புயம்துணித்து,*

நாகமிசைத் துயில்வான்போல்*  உலகெல்லாம் நன்கொடுங்க,*

யோகணைவான் கவராத*  உடம்பினால் குறைவிலமே.        4.8.9

 

3209:

உடம்பினால் குறைவில்லா*  உயிர்பிரிந்த மலைத்துண்டம்,*

கிடந்தனபோல் துணிபலவா* அசுரர் குழாம் துணித்துகந்த,*

தடம்புனல சடைமுடியன்*  தனியொரு கூறமர்ந்துறையும்,*

உடம்புடையான் கவராத*  உயிரினால் குறைவிலமே. 4.8.10

 

3210:##

உயிரினால் குறைவில்லா*  உலகேழ் தன்னுள்ளொடுக்கி,*

தயிர்வெண்ணெ உண்டானைத்,*  தடங்குருகூர்ச் சடகோபன்,*

செயிரில் சொல்லிசைமாலை* ஆயிரத்துள் இப்பத்தால்*

வயிரம்சேர் பிறப்பறுத்து*  வைகுந்தம் நண்ணுவரே.   (2)      4.8.11

 

ஒன்பதாம் திருமொழி

 

3211:##

நண்ணாதார் முறுவலிப்ப*  நல்லுற்றார் கரைந்தேங்க,*

எண்ணாராத் துயர்விளைக்கும்*  இவையென்ன உலகியற்கை?,*

கண்ணாளா! கடல்கடைந்தாய்!*  உனகழற்கே வரும்பரிசு,*

தண்ணாவாது அடியேனைப்*  பணிகண்டாய் சாமாறே.      (2) 4.9.1

 

3212:

சாமாறும் கெடுமாறும்*  தமருற்றார் தலைத்தலைப்பெய்து,*

ஏமாறிக் கிடந்தலற்றும்*  இவையென்ன உலகியற்கை?,*

ஆமாறு ஒன்றறியேன் நான்*  அரவணையாய்! அம்மானே,*

கூமாறே விரைகண்டாய்*  அடியேனைக் குறிக்கொண்டே.   4.9.2

 

3213:

கொண்டாட்டும் குலம்புனைவும்*  தமறுற்றார் விழுநிதியும்,*

வண்டார் பூங்குழலாளும்*  மனையொழிய உயிர்மாய்தல்,*

கண்டாற்றேன் உலகியற்கை*  கடல்வண்ணா! அடியேனை*

பண்டேபோல் கருதாது*  உன்னடிக்கே கூய்ப்பணிகொள்ளே.            4.9.3

 

3214:

கொள்ளென்று கிளர்ந்தெழுந்த* பெருஞ்செல்வம் நெருப்பாக,*

கொள்ளென்று தம்மூடும்* இவையென்ன உலகியற்கை?*

வள்ளலே! மணிவண்ணா!*  உனகழற்கே வரும்பரிசு,*

வள்ளல் செய்து அடியேனை*  உனதருளால் வாங்காயே.      4.9.4

 

3215:

வாங்குநீர் மலருலகில்*  நிற்பனவும் திரிவனவும்,*

ஆங்குயிர்கள் பிறப்பிறப்புப்*  பிணிமூப்பால் தகர்ப்புண்ணும்,*

ஈங்கிதன்மேல் வெந்நரகம்*  இவையென்ன உலகியற்கை?*

வாங்கு எனை நீ மணிவண்ணா!*  அடியேனை மறுக்கேலே.            4.9.5

 

3216:

மறுக்கி வல் வலைப்படுத்திக்* குமைத்திட்டுக் கொன்றுண்பர்,*

அறப்பொருளை அறிந்தோரார்*  இவையென்ன உலகியற்கை?*

வெறித்துளவ முடியானே!*  வினையேனை உனக்கடிமை*

அறக்கொண்டாய்,* இனி என்னாரமுதே!*கூய் அருளாயே.    4.9.6

 

 

3217:

ஆயே! இவ்வுலகத்து* நிற்பனவும் திரிவனவும்*

நீயே மற்றொருபொருளும்* இன்றிநீ நின்றமையால்,*

நோயே மூப்பிறப்பிறப்புப்* பிணியே என்று இவையொழியக்,*

கூயேகொள் அடியேனைக்* கொடுவுலகம் காட்டேலே.           4.9.7

 

3218:

காட்டிநீ கரந்துமிழும்* நிலநீர்தீ விசும்புகால்,*

ஈட்டீநீ வைத்தமைத்த* இமையோர்வாழ் தனிமுட்டைக்,*

கோட்டையினில் கழித்து* எனை உன் கொழுஞ்சோதி யுயரத்து,*

கூட்டரிய திருவடிக்கள்* எஞ்ஞான்று கூட்டுதியே?         4.9.8

 

3219:

கூட்டுதி நின் குரைகழல்கள்* இமையோரும்  தொழாவகை செய்து,*

ஆட்டுதி நீ அரவணையாய்!*  அடியேனும் அஃதறிவன்,*

வேட்கையெல்லாம் விடுத்து* எனை உன்  திருவடியே சுமந்துழல,*

கூட்டரிய திருவடிக்கள்*  கூட்டினைநான் கண்டேனே.            4.9.9

 

3220:

கண்டுகேட்டுற்று மோந்துண்டுழலும்* ஐங்கருவி

கண்ட இன்பம்,* தெரிவரிய அளவில்லாச் சிற்றின்பம்,*

ஒண்தொடியாள் திருமகளும்* நீயுமே நிலாநிற்ப,*

கண்டசதிர் கண்டொழிந்தேன்* அடைந்தேன் உன் திருவடியே.            4.9.10

 

3221:##

திருவடியை நாரணனைக்* கேசவனைப் பரஞ்சுடரை,*

திருவடி சேர்வது கருதிச்* செழுங்குருகூர்ச் சடகோபன்,*

திருவடிமேல் உரைத்ததமிழ்* ஆயிரத்துள் இப்பத்தும்,*

திருவடியே அடைவிக்கும்* திருவடிசேர்ந்தொன்றுமினே. (2)            4.9.11

 

பத்தாம் திருமொழி

 

3222:##

ஒன்றும் தேவும் உலகும்  உயிரும் மற்றும்* யாதுமில்லா

அன்று,* நான்முகன் தன்னொடு*  தேவர் உலகோடு உயிர்படைத்தான்,*

குன்றம்போல் மணிமாடம்  நீடு* திருக்குருகூர் அதனுள்,*

நின்ற ஆதிப்பிரான் நிற்க*  மற்றைத் தெய்வம் நாடுதிரே.    (2) 4.10.1

 

3223:

நாடி நீர் வணங்கும்  தெய்வமும்* உம்மையும் முன்படைத்தான்,*

வீடில் சீர்ப்புகழ் ஆதிப்பிரான்* அவன் மேவி உறைகோயில்,*

மாட மாளிகை சூழ்ந்தழகாய* திருக்குருகூர் அதனைப்,*

பாடியாடிப் பரவிச்  செல்மின்கள்* பல்லுலகீர்! பரந்தே.        4.10.2

 

3224:

பரந்த தெய்வமும் பல்லுலகும் படைத்து* அன்று உடனேவிழுங்கிக்,*

கரந்துமிழ்ந்து கடந்திடந்தது* கண்டும் தெளியகில்லீர்,*

சிரங்களால் அமரர்வணங்கும்*  திருக்குருகூர் அதனுள்,*

பரன் திறமன்றிப் பல்லுலகீர்!*  தெய்வம் மற்றில்லை பேசுமினே!            4.10.3

 

 

3225:

பேச நின்ற சிவனுக்கும் பிரமன்தனக்கும்* பிறர்க்கும்

நாயகன் அவனே,* கபாலநன் மோக்கத்துக்* கண்டுகொள்மின்,*

தேச மாமதிள் சூழ்ந்தழகாய* திருக்குருகூர் அதனுள்,*

ஈசன்பால் ஓர் அவம்பறைதல்* என்னாவது இலிங்கியர்க்கே?            4.10.4

 

3226:##

இலிங்கத் திட்ட புராணத்தீரும்* சமணரும் சாக்கியரும்*

வலிந்து வாது செய்வீர்களும்*  மற்றுநுந் தெய்வமும் ஆகிநின்றான்*

மலிந்து செந்நெல் கவரி  வீசும்* திருக்குருகூர் அதனுள்,*

பொலிந்து நின்றபிரான் கண்டீர்* ஒன்றும் பொய்யில்லை போற்றுமினே. (2) 4.10.5

 

3227:

போற்றி மற்றோர் தெய்வம்* பேணப் புறத்திட்டு* உம்மையின்னே

தேற்றி வைத்தது* எல்லீரும்  வீடு பெற்றால் உலகில்லையென்றே,*

சேற்றில் செந்நெல் கமலம் ஓங்கு* திருக்குருகூர் அதனுள்,*

ஆற்ற வல்லவன் மாயம்  கண்டீர்* அது அறிந்தறிந்து ஓடுமினே.            4.10.6

 

3228:

ஓடி யோடிப் பல்பிறப்பும் பிறந்து* மற்றோர் தெய்வம்,

பாடியாடிப் பணிந்து* பல்படிகால் வழியேறிக்கண்டீர்,*

கூடி வானவர் ஏத்தனின்ற* திருக்குருகூர் அதனுள்,*

ஆடு புட்கொடி ஆதி மூர்த்திக்கு* அடிமை புகுவதுவே.            4.10.7

 

3229:

புக்கு அடிமையினால் தன்னைக் கண்ட*  மார்க்கண்டேயன் அவனை*

நக்கபிரானும் அன்று உய்யக்கொண்டது*  நாராயணன் அருளே*

கொக்கு அலர் தடம் தாழை வேலித்*  திருக்குருகூர் அதனுள்*

மிக்க ஆதிப்பிரான் நிற்க* மற்றைத் தெய்வம் விளம்புதிரே

 

3230:

விளம்பும் ஆறு சமயமும்*அவையாகியும் மற்றும்தன்பால்,*

அளந்து காண்டற்கரியன் ஆகிய* ஆதிப்பிரானமரும்,*

வளங்கொள் தண்பணை சூழ்ந்த அழகாய* திருக்குருகூர் அதனை,*

உளங்கொள் ஞானத்து வைம்மின்*  உம்மை உய்யக்கொண்டு போகுறிலே.           4.10.8

 

3231:

உறுவதாவது எத்தேவும்* எவ்வுலகங்களும் மற்றும்தன்பால்,*

மறுவில் மூர்த்தியோடொத்து* இத்தனையும் நின்றவண்ணம் நிற்கவே,*

செறுவில் செந்நெல் கரும்பொடோங்கு* திருக்குருகூர் அதனுள்*

குறிய மாணுருவாகிய*  நீள்குடக் கூத்தனுக்கு ஆட்செய்வதே.            4.10.9

 

3232:##

ஆட்செய்து ஆழிப்பிரானைச்  சேர்ந்தவன்* வண்குருகூர்நகரான்*

நாட்கமழ் மகிழ்மாலை  மார்பினன்* மாறன் சடகோபன்,*

வேட்கையால் சொன்ன பாடல்* ஆயிரத்துள் இப்பத்தும் வல்லார்,*

மீட்சியின்றி வைகுந்த  மாநகர்* மற்றது கையதுவே.   (2) 4.10.10