குலசேகரப்பெருமாள் அருளிச்செய்த பெருமாள் திருமொழி
தனியன்கள்
இன்னமுதம் ஊட்டுகேன் இங்கேவா பைங்கிளியே*
தென்னரங்கம் பாடவல்ல சீர்ப்பெருமாள்*-பொன்னஞ்
சிலைசேர் நுதலியர்வேள் சேரலர்கோன்* எங்கள்
குலசேகரன் என்றே கூறு
ஆரம் கெடப் பரன் அன்பர் கொள்ளாரென்று* அவர்களுக்கே
வாரங் கொடு குடப் பாம்பில் கையிட்டவன்* மாற்றலரை
வீரங் கெடுத்த செங்கோல் கொல்லி காவலன்* வில்லவர்கோன்
சேரன் குலசேகரன் முடிவேந்தர் சிகாமணியே
இருளிரியச் சுடர் மணிகள் இமைக்கும் நெற்றி*
இனத்துத்தி அணிபணம் ஆயிரங்களார்ந்த*
அரவரசப் பெருஞ்சோதி அனந்தன் என்னும்*
அணிவிளங்கும் உயர் வெள்ளை அணையை மேவி*
திருவரங்கப் பெருநகருள் தெண்ணீர்ப் பொன்னி*
திரைக்கையால் அடிவருடப் பள்ளி கொள்ளும்*
கருமணியைக் கோமளத்தைக் கண்டு கொண்டு* என்-
கண்ணிணைகள் என்றுகொலோ களிக்கும் நாளே (2) 1.1
வாயோர் ஈர் ஐ நூறு துதங்கள் ஆர்ந்த*
வளையுடம்பின் அழல்நாகம் உமிழ்ந்த செந்தீ*
வீயாத மலர்ச்சென்னி விதானமே போல்*
மேன்மேலும் மிகவெங்கும் பரந்த தன்கீழ்*
காயாம்பூ மலர்ப் பிறங்கல் அன்ன மாலைக்*
கடியரங்கத்து அரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
மாயோனை மனத்தூணே பற்றி நின்று* என்-
வாயார என்றுகொலோ வாழ்த்தும் நாளே? 1.2
எம்மாண்பின் அயன் நான்கு நாவினாலும்-
எடுத்தேத்தி* ஈரிரண்டு முகமும் கொண்டு*
எம்மாடும் எழிற்கண்கள் எட்டினோடும்*
தொழுதேத்தி இனிதிறைஞ்ச நின்ற* செம்பொன்-
அம்மான் தன் மலர்க்கமலக் கொப்பூழ் தோன்ற*
அணியரங்கத் தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
அம்மான் தன் அடியிணைக்கீழ் அலர்களிட்டு*
அங்கு அடியவரோடு என்றுகொலோ அணுகும் நாளே 1.3
மாவினைவாய் பிளந்துகந்த மாலை* வேலை-
வண்ணணை என் கண்ணணை வன்குன்றமேந்தி*
ஆவினை அன்று உய்யக்கொண்ட ஆயர் ஏற்றை*
அமரர்கள் தம் தலைவனை அந்தமிழி இன்பப்-
பாவினை* அவ்வடமொழியைப் பற்றற் றார்கள்*
பயிலரங்கத் தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
கோவினை நாவுற வழுத்தி என்தன் கைகள்*
கொய்ம் மலர்தூய் என்றுகொலோ கூப்பும் நாளே 1.4
இணையில்லா இன்னிசை யாழ் கெழுமி* இன்பத்-
தும்புருவும் நாரதனும் இறைஞ்சி ஏத்த*
துணையில்லாத் தொன் மறைநூல் தோத்திரத்தால்*
தொன்மலர்க் கண் அயன் வணங்கி ஓவாதேத்த*
மணிமாட மாளிகைகள் மல்கு செல்வ*
மதிளரங்கத் தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
மணிவண்ணன் அம்மானைக் கண்டு கொண்டு* என்-
மலர்சென்னி என்றுகொலோ வணங்கும் நாளே 1.5
அளிமலர் மேல் அயன் அரன் இந்திரேனாடு* ஏனை-
அமரர்கள்தம் குழுவும் அரம்பையரும் மற்றும்*
தெளிமதிசேர் முனிவர்கள்தம் குழுவும் உந்தித்*
திசைதிசையில் மலர்தூவிச் சென்று சேரும்*
களிமலர்சேர் பொழிலரங்கத்து உரகமேறி*
கண்வளரும் கடல்வண்ணர் கமலக் கண்ணும்*
ஒளிமதிசேர் திருமுகமும் கண்டு கொண்டு* என்-
உள்ளமிக என்றுகொலோ உருகும் நாளே 1.6
மறம் திகழும் மனமொழித்து வஞ்ச மாற்றி*
ஐம்புலன்கள் அடக்கி இடர்ப் பாரத் துன்பம்-
துறந்து,* இரு முப்பொழுது ஏத்தி எல்லை யில்லாத்-
தொன்னெறிக் கண்* நிலை நின்ற தொண்டரான*
அறம்திகழும் மனத்தவர் தம் கதியைப் பொன்னி*
அணியரங்கத் தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
நிறம் திகழும் மாயோனைக் கண்டு என் கண்கள்*
நீர்மல்க என்றுகொலோ நிற்கும் நாளே 1.7
கோலார்ந்த நெடுஞ் சார்ங்கம் கூனற் சங்கம்*
கொலையாழி கொடுந் தண்டு கொற்ற ஒள்வாள்*
காலார்ந்த கதிக் கருடனென்னும் * வென்றிக் –
கடும்பறவை இவையனைத்தும் புறஞ்சூழ் காப்ப*
சேலார்ந்த நெடுங்கழனி சோலை சூழ்ந்த*
திருவரங்க தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
மாலோனைக் கண்டு இன்பக் கலவி எய்தி*
வல்வினையேன் என்றுகொலோ வாழும் நாளே 1.8
தூராத மனக்காதல் தொண்டர் தங்கள்-
குழாம் குழுமித்* திருப்புகழ்கள் பலவும் பாடி*
ஆராத மனக்களிப்போடு அழுத கண்ணீர் –
மழைசோர * நினைந்துருகி ஏத்தி* நாளும்-
சீரார்ந்த முழவோசை பரவை காட்டும்*
திருவரங்க தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
போராழி அம்மானைக் கண்டு துள்ளிப்* இப்
பூதலத்தில் என்றுகொலோ புரளும் நாளே 1.9
வன்பெரு வானகம் உய்ய அமரர் உய்ய-
மண்ணுய்ய* மண்ணுலகில் மனிசர் உய்ய*
துன்பமிகு துயர் அகல* அயர்வு ஒன்றில்லாச்-
சுகம்வளர* அகமகிழும் தொண்டர் வாழ*
அன்பொடு தென்திசை நோக்கிப் பள்ளி கொள்ளும்*
அணியரங்கன் திருமுற்றத்து அடியார் தங்கள்*
இன்பமிகு பெருங்குழுவு கண்டு* யானும்-
இசைந்துடனே என்றுகொலோ இருக்கும் நாளே 1.10
திடர் விளங்கு கரைப் பொன்னி நடுவு பாட்டுத்*
திருவரங்க தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்*
கடல்விளங்கு கருமேனி அம்மான் தன்னைக்*
கண்ணாரக் கண்டு உகக்கும் காதல் தன்னால்*
குடைவிளங்கு விறல்தானைக் கொற்ற வொள்வாள்*
கூடலர்கோன் கொடைகுலசேகரன் சொற்செய்த*
நடைவிளங்கு தமிழ்மாலை பத்தும் வல்லார்*
நலந்திகழ் நாரணன் அடிக்கீழ் நண்ணுவாரே (2) 1.11
இரண்டாம் திருமொழி
தேட்டரும்திறல் தேனினைத்* தென்னரங்கனை* திருமாதுவாழ்-
வாட்டமில் வனமாலை மார்வனை வாழ்த்தி* மால்கொள் சிந்தையராய்*
ஆட்டமேவி யலந்தழைத்து* அயர்வெய்தும் மெய்யடியார்கள் தம்*
ஈட்டம் கண்டிடக் கூடுமேல்* அது காணும்கண் பயனாவதே (2) 2.1
தோடுலா மலர் மங்கை தோளிணை தோய்ந்ததும்* சுடர் வாளியால்*
நீடுமாமரம் செற்றதும்* நிரைமேய்த்தும் இவையே நினைந்து*
ஆடிப்பாடி அரங்கவோ என்றழைக்கும்* தொண்டர் அடிப்பொடி ஆட நாம் பெறில்*
கங்கை நீர் குடைந்தாடும் * வேட்கை என்னாவதே 2.2
ஏறடர்த்ததும் ஏனமாய் நிலம் கீண்டதும்* முன் இராமனாய்*
மாறடர்த்ததும் மண்ணளந்ததும்* சொல்லிப்பாடி* வண் பொன்னிப்பே-
ராறு போல் வரும் கண்ண நீர்கொண்டு* அரங்கன்கோயில் திருமுற்றம்*
சேறுசெய் தொண்டர் சேவடிச்* செழுஞ் சேறு என் சென்னிக் கணிவனே 2.3
தோய்த்த தண்தயிர் வெண்ணெய் பாலுடன் உண்டலும்* உடன்று ஆய்ச்சிகண்டு*
ஆர்த்த தோளுடை எம்பிரான்* என்னரங்கனுக்கு அடியார்களாய்*
நாத்தழும்பெழ நாரணா என்றழைத்து* மெய் தழும்பத் தொழுது-
ஏத்தி,* இன்புறும் தொண்டர்சேவடி* ஏத்தி வாழ்த்தும் என் நெஞ்சமே 2.4
பொய்சிலைக் குரல் ஏற்று எருத்தம் இறுத்து* போரர வீர்த்தகோன்*
செய்சிலைச்சுடர் சூழொளித்* திண்ண மாமதிள் தென்னரங்கனாம்*
மெய்சிலைக் கருமேகம் ஒன்று* தம் நெஞ்சில் நின்று திகழப்போய்*
மெய்சிலிர்ப்பவர் தம்மையே நினைந்து* என்மனம் மெய் சிலிர்க்குமே 2.5
ஆதி அந்தம் அனந்தம் அற்புதமான* வானவர் தம்பிரான்*
பாதமாமலர் சூடும் பத்தியிலாத* பாவிகள் உய்ந்திட*
தீதில் நன்னெறி காட்டி* எங்கும் திரிந்து அரங்கன் எம்மானுக்கே*
காதல் செய்தொண்டர்க்கு எப்பிறப்பிலும்* காதல்செய்யும் என் நெஞ்சமே 2.6
காரினம் புரை மேனி நல் கதிர்முத்த* வெண்ணகைச் செய்யவாய்*
ஆரமார்வன் அரங்கனென்னும்* அரும் பெருஞ்சுடர் ஒன்றினை*
சேரும் நெஞ்சினராகிச் * சேர்ந்து கசிந்திழிந்த கண்ணீர்களால்*
வார நிற்பவர் தாளிணைக்கு* ஒரு வாரமாகும் என் நெஞ்சமே 2.7
மாலையுற்ற கடல் கிடந்தவன்* வண்டு கிண்டு நறுந்துழாய்*
மாலையுற்ற வரைப் பெருந் திருமார்வனை* மலர்க் கண்ணனை*
மாலையுற்று எழுந்தாடிப் பாடித்* திரிந்து அரங்கன் எம்மானுக்கே*
மாலையுற்றிடும் தொண்டர் வாழ்வுக்கு* மாலையுற்றது என் நெஞ்சமே 2.8
மொய்த்துக் கண்பனி சோர மெய்கள் சிலிர்ப்ப* ஏங்கி இளைத்து நின்று*
எய்த்துக் கும்பிடு நட்டமிட்டெழுந்து* ஆடிப்பாடி இறைஞ்சி,* என்-
அத்தன் அச்சன் அரங்கனுக்கு அடியார்களாகி* அவனுக்கே-
பித்தராமவர் பித்தர் அல்லர்கள்* மற்றையார் முற்றும் பித்தரே 2.9
அல்லிமாமலர் மங்கைநாதன்* அரங்கன்மெய் அடியார்கள்தம்*
எல்லையில் அடிமைத் திறத்தினில்* என்றும் மேவு மனத்தனாம்*
கொல்லிகாவலன் கூடல்நாயகன்* கோழிக்கோன் குலசேகரன்*
சொல்லின் இன்தமிழ் மாலை வல்லவர்* தொண்டர் தொண்டர்கள் ஆவரே(2)2.10
மூன்றாம் திருமொழி
மெய்யில் வாழ்க்கையை* மெய்யெனக் கொள்ளும்*இவ்-
வையம் தன்னொடும்* கூடுவது இல்லையான்*
ஐயனே* அரங்கா என்று அழைக்கின்றேன்*
மையல் கொண்டாழிந்தேன்* என்தன் மாலுக்கே (2) 3.1
நூலினேரிடையார்* திறத்தே நிற்கும்*
ஞாலம் தன்னொடும்* கூடுவதில்லையான்*
ஆலியா அழையா* அரங்கா! என்று*
மாலெழுந்து ஒழிந்தேன்* என்தன் மாலுக்கே 3.2
மாரனார்* வரி வெஞ்சிலைக்கு ஆட்செய்யும்*
பாரினாரொடும்* கூடுவதில்லையான்*
ஆர மார்வன்* அரங்கன் அனந்தன்*நல்-
நாரணன்* நரகாந்தகன் பித்தனே 3.3
உண்டியே உடையே* உகந்தோடும்,*இம்-
மண்டலத்தொடும்* கூடுவது இல்லையான்*
அண்ட வாணன்* அரங்கன் வன் பேய்முலை*
உண்ட வாயன் தன்* உன்மத்தன் காண்மினே 3.4
தீதில் நன்னெறி நிற்க* அல்லாதுசெய்*
நீதி யாரொடும்* கூடுவது இல்லையான்*
ஆதி ஆயன்* அரங்கன், அந்தாமரைப்*
பேதை மாமணவாளன்* தன் பித்தனே 3.5
எம்பரத்தர்* அல்லாரொடும் கூடலன்*
உம்பர் வாழ்வை* ஒன்றாக கருதிலன்*
தம்பிரான்* அமரர்க்கு, அரங்க நகர்*
எம்பிரானுக்கு *எழுமையும் பித்தனே 3.6
எத்திறத்திலும்* யாரொடும் கூடும்,*அச்-
சித்தந் தன்னைத்* தவிர்த்தனன் செங்கண்மால்*
அத்தனே* அரங்கா என்று அழைக்கின்றேன்*
பித்தனாய் ஒழிந்தேன்* எம் பிரானுக்கே 3.7
பேயரே* எனக்கு யாவரும்* யானும்ஓர்-
பேயனே* எவர்க்கும் இது பேசியென்*
ஆயனே!* அரங்கா என்று அழைக்கின்றேன்*
பேயனாய் ஒழிந்தேன்* எம் பிரானுக்கே 3.8
##அங்கை யாழி* அரங்கன் அடியிணை*
தங்கு சிந்தைத்* தனிப்பெரும் பித்தனாய்*
கொங்கர் கோன்* குலசேகரன் சொன்னசொல்*
இங்கு வல்லவர்க்கு* ஏதமொன் றில்லையே (2) 3.9
நான்காம் திருமொழி
##ஊனேறு செல்வத்து* உடற்பிறவி யான்வேண்டேன்*
ஆனேறேழ் வென்றான்* அடிமைத் திறமல்லால்*
கூனேறு சங்க மிடத்தான் தன் * வேங்கடத்து*
கோனேரி வாழும்* குருகாய்ப் பிறப்பேனே (2) 4.1
ஆனாத செல்வத்து* அரம்பையர்கள் தற்சூழ*
வானாளும் செல்வமும்* மண்ணரசும் யான்வேண்டேன்*
தேனார் பூஞ் சோலைத்* திருவேங்கடச் சுனையில்*
மீனாய்ப் பிறக்கும்* விதியுடையேன் ஆவேனே 4.2
பின்னிட்ட சடையானும்* பிரமனும் இந்திரனும்*
துன்னிட்டு புகலரிய* வைகுந்த நீள்வாசல்*
மின்வட்டச் சுடராழி* வேங்கடக்கோன் தானுமிழும்*
பொன்வட்டில் பிடித்துடனே* புகப்பெறுவேன் ஆவேனே 4.3
ஒண்பவள வேலை* உலவு தண் பாற்கடலுள்*
கண்துயிலும் மாயோன்* கழலிணைகள் காண்பதற்கு*
பண்பகரும் வண்டினங்கள்* பண்பாடும் வேங்கடத்து*
செண்பகமாய் நிற்கும்* திருவுடையேன் ஆவேனே 4.4
கம்ப மத யானை* கழுத்தகத்தின் மேலிருந்து*
இன்பமரும் செல்வமும்* இவ்வரசும் யான்வேண்டேன்*
எம்பெருமான் ஈசன்* எழில் வேங்கடமலை மேல்*
தம்பகமாய் நிற்கும்* தவமுடையேன் ஆவேனே 4.5
மின்னனைய நுண்ணிடையார்* உருப்பசியும் மேனகையும்*
அன்னவர்தம் பாடலொடும்* ஆடலவை ஆதரியேன்*
தென்னவென வண்டினங்கள்* பண்பாடும் வேங்கடத்துள்*
அன்னனைய பொற்குவடாம்* அருந்தவத்தன் ஆவேனே 4.6
வானாளும் மாமதிபோல்* வெண்குடைக்கீழ் * மன்னவர்தம் –
கோனாகி வீற்றிருந்து* கொண்டாடும் செல்வறியேன்*
தேனார் பூஞ்சோலைத்* திரு வேங்கடமலை மேல்*
கானாறாய்ப் பாயும்* கருத்துடையேன் ஆவேனே 4.7
பிறையேறு சடையானும்* பிரமனும் இந்திரனும்*
முறையாய பெருவேள்விக்* குறைமுடிப்பான் மறையானான்*
வெறியார்தண் சோலைத்* திரு வேங்கடமலை மேல்*
நெறியாய்க் கிடக்கும்* நிலையுடையேன் ஆவேனே 4.8
##செடியாய வல்வினைகள்* தீர்க்கும் திருமாலே*
நெடியானே வேங்கடவா* நின்கோயிலின் வாசல்*
அடியாரும் வானவரும்* அரம்பையரும் கிடந்தியங்கும்*
படியாய் கிடந்து உன் பவள வாய் காண்பேனே! (2) 4.9
உம்பர் உலகாண்டு* ஒருகுடைக்கீழ் உருப்பசிதன்*
அம்பொற் கலையல்குல்* பெற்றாலும் ஆதரியேன்*
செம்பவள வாயான்* திருவேங் கடமென்னும்*
எம்பெருமான் பொன்மலைமேல்* ஏதேனும் ஆவேனே 4.10
மன்னியதண் சாரல்* வடவேங் கடத்தான் தன்*
பொன்னியலும் சேவடிகள்* காண்பான் புரிந்திறைஞ்சி*
கொன்னவிலும் கூர்வேல்* குலசேகரன் சொன்ன*
பன்னியநூல் தமிழ்வல்லார்* பாங்காய பத்தர்களே (2) 4.11
ஐந்தாம் திருமொழி
தருதுயரம் தடாயேல்* உன் சரணல்லால் சரணில்லை*
விரை குழுவும் மலர்ப் பொழில்சூழ்* விற்றுவக் கோட்டம்மானே*
அரிசினத்தால் ஈன்றதாய்* அகற்றிடினும்* மற்றவள்தன்-
அருள் நினைந்தே அழும்குழவி* அதுவே போன்றிருந்தேனே (2) 5.1
கண்டார் இகழ்வனவே* காதலன் தான் செய்திடினும்*
கொண்டானை அல்லால்* அறியாக் குலமகள்போல்*
விண்தோய் மதிள்புடைசூழ்* விற்றுவக்கோட்டம்மா* நீ-
கொண்டாளாய் ஆகிலும்* உன் குரைகழலே கூறுவனே 5.2
மீன் நோக்கும் நீள் வயல் சூழ்* விற்றுவக் கோட்டம்மா * என்-
பால் நோக்காய் ஆகிலும்* உன் பற்றல்லால் பற்றில்லேன்*
தான் நோக்காது எத்துயரம் * செய்திடினும்* தார் வேந்தன்-
கோல் நோக்கி வாழும்* குடிபோன்று இருந்தேனே 5.3
வாளால் அறுத்துச் சுடினும் *மருத்துவன்பால்*
மாளாத காதல்* நோயாளன் போல் மாயத்தால்*
மீளாத் துயர் தரினும்* விற்றுவக்கோட்டம்மா * நீ –
ஆளா உனதருளே* பார்ப்பன் அடியேனே 5.4
வெங்கண் திண் களிறு அடர்த்தாய்* விற்றுவக்கோட்டம்மானே*
எங்குப்போய் உய்கேன்* உன் இணையடியே அடையல் அல்லால்*
எங்கும் போய்க் கரைகாணாது* எறி கடல்வாய் மீண்டேயும்*
வங்கத்தின் கூம்பேறும்* மாப் பறவை போன்றேனே 5.5
செந்தழலே வந்து* அழலைச் செய்திடினும்* செங்கமலம்-
அந்தரம் சேர்* வெங்கதிரோற்கு அல்லால் அலராவால்*
வெந்துயர் வீட்டா விடினும்* விற்றுவக்கோட்டம்மா * உன் –
அந்தமில் சீர்க்கல்லால்* அகங் குழைய மாட்டேனே 5.6
எத்தனையும் வான் மறந்த காலத்தும் *பைங்கூழ்கள்*
மைத்து எழுந்த மாமுகிலே* பார்த்திருக்கும் மற்றவைப் போல்*
மெய்த் துயர் வீட்டா விடினும்* விற்றுவக்கோட்டம்மா* என்–
சித்தம் மிக உன்பாலே* வைப்பன் அடியேனே 5.7
தொக்கு இலங்கி ஆறெல்லாம்* பரந்தோடி தொடுகடலே*
புக்கு அன்றிப் புறம் நிற்க* மாட்டாத மற்றவைபோல்*
மிக்கு இலங்கு முகில் நிறத்தாய்* விற்றுவக்கோட்டம்மா* உன்-
புக்கு இலங்கு சீரல்லால்* புக்கிலன் காண் புண்ணியனே 5.8
நின்னையே தான்வேண்டி* நீள்செல்வம் வேண்டாதான்*
தன்னையே தான் வேண்டும்* செல்வம்போல் மாயத்தால்*
மின்னையே சேர் திகிரி* விற்றுவக்கோட்டம்மானே*
நின்னையே தான் வேண்டி* நிற்பன் அடியேனே 5.9
விற்றுவக் கோட்டம்மா* நீ வேண்டாயே ஆயிடினும்*
மற்றாரும் பற்றில்லேன் என்று* அவனைத் தாள்நயந்த*
கொற்றவேல் தானைக்* குலசேகரன் சொன்ன*
நற்றமிழ் பத்தும் வல்லார்* நண்ணார் நரகமே (2) 5.10
ஆறாம் திருமொழி
ஏர்மலர்ப்பூங்குழல் ஆயர்மாதர்* எனைப் பலருள்ள இவ்வூரில்,*உன்தன்-
மார்வு தழுவுதற்கு ஆசையின்மை * அறிந்தறிந்தே உன்தன் பொய்யைக்கேட்டு*
கூர்மழைபோல் பனிக் கூதலெய்திக்* கூசி நடுங்கி யமுனையாற்றில்*
வார் மணல் குன்றில் புலரநின்றேன்* வாசுதேவா உன் வரவுபார்த்தே (2) 6.1
கொண்டை ஒண்கண் மடவாளொருத்தி* கீழை அகத்துத் தயிர்கடையக்-
கண்டு* ஒல்லை நானும் கடைவனென்று* கள்ள விழியை விழித்துப் புக்கு*
வண்டமர் பூங்குழல் தாழ்ந்துலாவ* வாள்முகம் வேர்ப்பச் செவ்வாய்த் துடிப்ப*
தன்தயிர் நீ கடைந்திட்ட வண்ணம்* தாமோதரா மெய்யறிவன் நானே 6.2
கருமலர்க் கூந்தல் ஒருத்தி தன்னைக்* கடைக்கணித்து ஆங்கே ஒருத்தி தன்பால் *
மருவி மனம்வைத்து* மற்றொருத்திக்கு உரைத்து* ஒரு பேதைக்குப் பொய்குறித்து*
புரிகுழல் மங்கை ஒருத்தி தன்னைப்புணர்தி* அவளுக்கும் மெய்யனல்லை*
மருதிறுத்தாய் உன் வளர்த்தியூடே* வளர்கின்றதால் உன்தன் மாயைதானே 6.3
தாய்முலைப் பாலில் அமுதிருக்கத்* தவழ்ந்து தளர்நடை இட்டுச்சென்று*
பேய்முலை வாய் வைத்து நஞ்சையுண்டு* பித்தனென்றே பிறர் ஏசநின்றாய்*
ஆய்மிகு காதலோடு யானிருப்ப* யான்விட வந்த என் தூதியோடே*
நீமிகு போகத்தை நன்குகந்தாய்* அதுவும் உன் கோரம்புக்கு ஏற்குமன்றே 6.4
மின்னொத்த நுண் இடையாளைக் கொண்டு* வீங்கிருள் வாயென்றன் வீதியூடே*
பொன் ஒத்த வாடை குக்கூடல் இட்டுப்* போகின்ற போதுநான் கண்டுநின்றேன்*
கண்ணுற்றவளை நீ கண்ணாலிட்டுக்* கை விளிக்கின்றதும் கண்டே நின்றேன்*
என்னுக்கு அவளை விட்டிங்கு வந்தாய்* இன்னம் அங்கே நட நம்பி!நீயே 6.4
மற்பொரு தோளுடை வாசுதேவா* வல்வினையேன் துயில் கொண்டவாறே*
இற்றை இரவிடை ஏமத்து என்னை* இன்னணை மேலிட்ட கன்றுநீ போய்*
அற்றை இரவும் ஓர் பிற்றை நாளும்* அரிவையரோடும் அணைந்துவந்தாய்*
எற்றுக்கு நீயென் மருங்கில் வந்தாய்* எம்பெருமான் நீ எழுந்தருளே 6.5
பையரவின் அணைப் பள்ளியினாய்* பண்டையோம் அல்லோம்நாம்* நீயுகக்கும்-
மையரி ஒண்கண்ணினாரும் அல்லோம்* வைகி எம்சேரி வரவொழிநீ*
செய்ய உடையும் திருமுகமும்* செங்கனி வாயும் குழலும்கண்டு*
பொய்யொரு நாள் பட்டதே அமையும்* புள்ளுவம் பேசாதே போகுநம்பீ 6.6
என்னை வருகவெனக் குறித்திட்டு* இனமலர் முல்லையின் பந்தர் நீழல்*
மன்னி அவளைப் புணரப் புக்கு* மற்றென்னைக் கண்டு உழறா நெகிழ்ந்தாய்*
பொன்னிற வாடையைக் கையில்தாங்கிப்* பொய் அச்சம் காட்டி நீ போதியேலும்*
இன்னம் என் கையகத்து ஈங்கொருநாள்* வருதியேல் என்சினம் தீர்வன்நானே 6.7
மங்கல நல்வன மாலை மார்வில் இலங்க* மயில் தழைப் பீலிசூடி*
பொங்கிள ஆடை அரையில்சாத்திப்* பூங்கொத்துக் காதில் புணரப்பெய்து*
கொங்கு நறுங் குழலார்களோடு* குழைந்து குழல் இனிது ஊதிவந்தாய்*
எங்களுக்கே ஒருநாள் வந்தூத* உன்குழல் இன்னிசை போதராதே 6.8
அல்லிமலர்த் திருமங்கை கேள்வன் தன்னை * நயந்து இளவாய்ச்சிமார்கள்*
எல்லிப் பொழுதினில் ஏமத்தூடி* எள்கி உரைத்த உரையதனை*
கொல்லி நகர்க்கிறை கூடற்கோமான்* குலசேகரன் இன்னிசையில் மேவி*
சொல்லிய இன்தமிழ் மாலைபத்தும்* சொல்ல வல்லார்க்கு இல்லை துன்பந்தானே 6.10
ஏழாம் திருமொழி
ஆலை நீள் கரும்பன்னவன் தாலோ* அம்புயத் தடங் கண்ணினன் தாலோ*
வேலைநீர் நிறத்தன்னவன் தாலோ* வேழப் போதக மன்னவன் தாலோ*
ஏலவார் குழல் என்மகன் தாலோ* என்றென்று உன்னை என் வாயிடை நிறைய*
தால் ஒலித்திடும் திருவினை யில்லாத்* தாயரில் கடை யாயின தாயே (2) 7.1
வடிக்கொள் அஞ்சனம் எழுது செம்மலர்க்கண்* மருவி மேல் இனிதொன்றினை நோக்கி*
முடக்கிச் சேவடி மலர்ச் சிறு கருந்தாள்* பொலியும் நீர்முகில் குழவியே போல*
அடக்கி ஆரச் செஞ்சிறுவிரல் அனைத்தும்* அங்கையோடு அணைந்து ஆனையிற் கிடந்த*
கிடக்கை கண்டிடப் பெற்றிலன் அந்தோ* கேசவா! கெடுவேன் கெடுவேனே 7.2
முந்தை நன்முறை அன்புடை மகளிர்* முறைமுறை தம்தம் குறங்கிடை இருத்தி*
எந்தையே என்தன் குலப் பெருஞ்சுடரே* எழுமுகில் கணத்தெழில் கவரேறே*
உந்தையாவன் என்றுரைப்ப* நின் செங்கேழ் விரலினும் கடைக் கண்ணினும் காட்ட*
நந்தன் பெற்றனன் நல்வினை இல்லா* நங்கள் கோன் வசுதேவன் பெற்றிலனே 7.3
களிநிலா எழில்மதி புரை முகமும்* கண்ணனே திண்கை மார்வும் திண்தோளும்*
தளிமலர்க் கருங்குழல் பிறை அதுவும்* தடங்கொள் தாமரைக் கண்களும் பொலிந்த*
இளமை இன்பத்தை இன்று என்தன் கண்ணால்* பருகுவேற்கு இவள் தாயென நினைந்த*
அளவில் பிள்ளைமை இன்பத்தை இழந்த* பாவியேன் எனதாவி நில்லாதே 7.4
மருவும் நின்திரு நெற்றியில் சுட்டி அசைதர* மணி வாயிடை முத்தம் தருதலும்,*
உன்தன் தாதையைப் போலும்* வடிவு கண்டுகொண்டு உள்ளம் உள்குளிர*
விரலைச் செஞ்சிறு வாயிடைச் சேர்த்து* வெகுளியாய் நின்றுரைக்கும் அவ்வுரையும்*
திருவிலேன் ஒன்றும் பெற்றிலேன்* எல்லாம் தெய்வ நங்கை யசோதை பெற்றாளே 7.5
தண்ணந் தாமரைக் கண்ணனே கண்ணா* தவழ்ந்தெழுந்து தளர்ந்ததோர் நடையால்*
மண்ணில் செம்பொடி ஆடிவந்து* என்தன் மார்வில் மன்னிடப் பெற்றிலேன் அந்தோ*
வண்ணச் செஞ்சிறு கைவிரல் அனைத்தும்* வாரி வாய்க்கொண்ட அடிசிலின் மிச்சல்*
உண்ணப் பெற்றிலேன் ஓ! கொடு வினையேன்* என்னை என்செய்யப் பெற்றது எம்மோயே 7.6
குழகனே! என்தன் கோமளப் பிள்ளாய்* கோவிந்தா என் குடங்கையில் மன்னி*
ஒழுகு பேரெழில் இளஞ்சிறு தளிர்போல்* ஒருகையால் ஒரு முலை முகம் நெருடா*
மழலை மென்னகை இடையிடை அருளா* வாயிலே முலை இருக்க என் முகத்தே*
எழில்கொள் நின் திருக்கண்ணிணை நோக்கந்தன்னையும்* இழந்தேன் இழந்தேனே 7.7
முழுதும் வெண்ணெயளைந்து தொட்டுண்ணும்* முகிழ் இளஞ்சிறுத் தாமரைக் கையும்*
எழில்கொள் தாம்புகொண்டு அடிப்பதற்கு எள்கும் நிலையும்* வெண்தயிர் தோய்ந்த செவ்வாயும்*
அழுகையும் அஞ்சி நோக்கும் அந்நோக்கும்* அணிகொள் செஞ்சிறு வாய் நெளிப்பதுவும்*
தொழுகையும் இவை கண்ட அசோதை* தொல்லை இன்பத்தின் இறுதி கண்டாளே 7.8
குன்றினால் குடை கவித்ததும்* கோலக் குரவை கோத்ததும் குடமாட்டும்*
கன்றினால் விளவெறிந்ததும்* காலால் காளியன் தலை மிதித்ததும் முதலா*
வென்றிசேர் பிள்ளை நல்விளையாட்டம் அனைத்திலும்* அங்கு என் உள்ளம் உள்குளிர*
ஒன்றும் கண்டிடப் பெற்றிலேன் அடியேன்* காணுமாறு இனி உண்டெனில் அருளே 7.9
வஞ்சமேவிய நெஞ்சுடைப் பேய்ச்சி* வரண்டு நார் நரம்பெழக் கரிந்துக்க*
நஞ்சமார் தரு சுழி முலை அந்தோ* சுவைத்து நீயருள் செய்து வளர்ந்தாய்*
கஞ்சன் நாள்கவர் கருமுகில் எந்தாய்* கடைப்பட்டேன் வறிதே முலை சுமந்து*
தஞ்சமேல் ஒன்றிலேன் உய்ந்திருந்தேன்* தக்கதே நல்ல தாயைப் பெற்றாயே 7.10
மல்லை மாநகர்க்கு இறையவன் தன்னை* வான்செலுத்தி வந்தீங்கணை மாயத்து*
எல்லையில் பிள்ளை செய்வன காணாத்* தெய்வத் தேவகி புலம்பிய புலம்பல்*
கொல்லி காவலன் மாலடி முடிமேல்* கோலமாம் குலசேகரன் சொன்ன*
நல்லிசைத் தமிழ் மாலை வல்லார்கள்* நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன் உலகே (2) 7.11
எட்டாம் திருமொழி
மன்னுபுகழ் கௌசலைதன்* மணிவயிறு வாய்த்தவனே*
தென்னிலங்கை கோன்முடிகள்* சிந்துவித்தாய் செம்பொன்சேர்*
கன்னி நன் மாமதிள் புடை சூழ்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
என்னுடைய இன்னமுதே* இராகவனே தாலேலோ (2) 8.1
புண்டரிக மலரதன் மேல்* புவனியெல்லாம் படைத்தவனே*
திண் திறலாள் தாடகைதன்* உரம் உருவச் சிலைவளைத்தாய்*
கண்டவர் தம் மனம்வழங்கும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
எண்திசையும் ஆளுடையாய்* இராகவனே தாலேலோ 8.2
கொங்குமலி கருங்குழலாள்* கோசலைதன் குலமதலாய்*
தங்கு பெரும் புகழ்ச் சனகன்* திருமருகா தாசரதீ*
கங்கையிலும் தீர்த்தமலி* கணபுரத்தென் கருமணியே*
எங்கள் குலத்து இன்னமுதே* இராகவனே தாலேலோ 8.3
தாமரைமேல் அயன் அவனைப் படைத்தவனே* தசரதன் தன்-
மாமதலாய்* மைதிலிதன் மணவாளா * வண்டினங்கள் –
காமரங்கள் இசைபாடும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
ஏமருவும் சிலைவலவா* இராகவனே தாலேலோ 8.4
பாராளும் படர் செல்வம்* பரத நம்பிக்கே அருளி*
ஆரா அன்பு இளையவேனாடு* அருங்கானம் அடைந்தவனே*
சீராளும் வரை மார்பா* திருக்கண்ணபுரத்தரசே*
தாராளும் நீண்முடி* என் தாசரதீ தாலேலோ 8.5
சுற்றமெல்லாம் பின்தொடரத்* தொல்கானம் அடைந்தவனே*
அற்றவர்கட்கு அருமருந்தே* அயோத்தி நகர்க்கு அதிபதியே*
கற்றவர்கள் தாம்வாழும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
சிற்றவைதன் சொல்கொண்ட* சீராமா தாலேலோ 8.6
ஆலினிலைப் பாலகனாய்* அன்றுலகம் உண்டவனே*
வாலியை கொன்று * அரசு இளைய வானரத்துக்கு அளித்தவனே*
காலின் மணி கரையலைக்கும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
ஆலிநகர்க்கு அதிபதியே* அயோத்திமனே தாலேலோ 8.7
மலையதனால் அணை கட்டி* மதிளிலங்கை அழித்தவனே*
அலைகடலைக் கடைந்து* அமரர்க்கு அமுது அருளிச் செய்தவனே*
கலைவலவர் தாம்வாழும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
சிலைவலவா சேவகனே* சீராமா தாலேலோ 8.8
தளை அவிழும் நறுங்குஞ்சித்* தயரதன்தன் குலமதலாய்*
வளைய ஒரு சிலையதனால்* மதிளிலங்கை அழித்தவனே*
களை கழுநீர் மருங்கு அலரும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
இளையவர்கட்கு அருளுடையாய்* இராகவனே தாலேலோ 8.9
##தேவரையும் அசுரரையும்* திசைகளையும் படைத்தவனே*
யாவரும் வந்து அடி வணங்க* அரங்கநகர்த் துயின்றவனே*
காவிரிநல் நதிபாயும்* கணபுரத்தென் கருமணியே*
ஏ வரிவெஞ் சிலைவலவா* இராகவனே தாலேலோ (2) 8.10
கன்னி நன்மா மதிள்புடை சூழ்* கணபுரத்தென் காகுத்தன்-
தன்னடிமேல்* தாலேலோ என்றுரைத்த* தமிழ்மாலை*
கொல்நவிலும் வேல் வலவன்* குடைக் குலசேகரன் சொன்ன*
பன்னியநூல் பத்தும்வல்லார்* பாங்காய பத்தர்களே (2) 8.11
ஒன்பதாம் திருமொழி
வன்தாளின் இணை வணங்கி * வளநகரம் தொழுதேத்த மன்னன் ஆவான்-
நின்றாயை* அரியணைமேல் இருந்தாயை* நெடுங்கானம் படரப்போகு-
என்றாள்,* எம் இராமாவோ* உனைப் பயந்த கைகேசி தன்சொற் கேட்டு*
நன்றாக நானிலத்தை ஆள்வித்தேன்* நன்மகனே உன்னை நானே (2) 9.1
வெவ்வாயேன் வெவ்வுரை கேட்டு* இருநிலத்தை வேண்டாதே விரைந்து* வென்றி-
மைவாய களிறு ஒழிந்து தேரொழிந்து மாவொழிந்து* வனமே மேவி*
நெய்வாய வேல் நெடுங்கண்* நேரிழையும் இளங்கோவும் பின்பு போக*
எவ்வாறு நடந்தனை எம் இரமாவோ* எம்பெருமான் என்செய்கேனே 9.2
கொல்லணை வேல் வரிநெடுங்கண்* கோசலைதன் குலமதலாய் குனிவில் ஏந்தும்*
மல்லணைந்த வரைத்தோளா* வல்வினையேன் மனமுருக்கும் வகையே கற்றாய்*
மெல்லணைமேல் முன்துயின்றாய் இன்று இனிப்போய்* வியன்கான மரத்தின் நீழல்*
கல்லணைமேல் கண் துயிலக் கற்றனையோ* காகுத்தா கரிய கோவே 9.3
வாபோகு வா இன்னம் வந்து ஒருகால் கண்டுபோ * மலராள் கூந்தல்*
வேய் போலும் எழில்தோளி தன்பொருட்டா* விடையோன் தன் வில்லைச் செற்றாய்*
மாபோகு நெடுங்கானம்* வல்வினையேன் மனமுருக்கும் மகனே* இன்று-
நீபோக என்னெஞ்சம் * இருபிளவாய்ப் போகாதே நிற்கு மாறே 9.4
பொருந்தார் கை வேல் நுதிபோல் பரல்பாய* மெல்லடிகள் குருதி சோர*
விரும்பாத கான்விரும்பி வெயிலுறைப்ப* வெம்பசி நோய் கூர * இன்று –
பெரும் பாவியேன் மகனே போகின்றாய்* கேகயர்கோன் மகளாய்ப் பெற்ற*
அரும்பாவி சொற்கேட்ட அருவினையேன்* என்செய்கேன் அந்தோ யானே 9.5
அம்மாவென்று உகந்தழைக்கும் * ஆர்வச்சொல் கேளாதே அணிசேர் மார்வம்*
என்மார்வத்து இடையழுந்தத் தழுவாதே* முழுசாதே மோவாது உச்சி*
கைம்மாவின் நடையன்ன மென்னடையும்* கமலம்போல் முகமும் காணாது*
எம்மானை என்மகனை இழந்திட்ட* இழிதகையேன் இருக்கின்றேனே 9.6
பூமருவு நறுங்குஞ்சி புன் சடையாய்ப் புனைந்து* பூந் துகில்சேர் அல்குல்*
காமர் எழில் விழல் உடுத்துக் கலன் அணியாது *அங்கங்கள் அழகு மாறி*
ஏமருதோள் என்புதல்வன்* யானின்று செலத்தக்க வனந்தான் சேர்தல்*
தூமறையீர் இதுதகவோ* சுமந்திரனே வசிட்டனே சொல்லீர் நீரே 9.7
பொன் பெற்றார் எழில்வேதப் புதல்வனையும்* தம்பியையும் பூவை போலும்*
மின்பற்றா நுண்மருங்குல் மெல்லியல் என் மருகிகையும் * வனத்தில் போக்கி*
நின்பற்றா நின்மகன்மேல் பழி விளைத்திட்டு* என்னையும் நீள்வானில் போக்க*
என்பெற்றாய் கைகேசீ* இருநிலத்தில் இனிதாக இருக்கின்றாயே 9.8
முன்னொருநாள் மழுவாளி சிலைவாங்கி* அவன் தவத்தை முற்றும் செற்றாய்*
உன்னையும் உன் அருமையையும் * உன்மோயின் வருத்தமும் ஒன்றாகக் கொள்ளாது*
என்னையும் என் மெய்யுரையும் மெய்யாகக் கொண்டு* வனம் புக்க எந்தாய்*
நின்னையே மகனாகப் பெறப் பெறுவேன்* ஏழ்பிறப்பும் நெடுந்தோள் வேந்தே 9.9
தேனகு மாமலர்க் கூந்தல்* கௌசலையும் சுமித்திரையும் சிந்தை நோவ*
கூனுருவின் கொடுந் தொழுத்தை சொற்கேட்ட* கொடியவள்தன் சொற்கொண்டு* இன்று-
கானகமே மிகவிரும்பி* நீ துறந்த வளநகரைத் துறந்து* நானும்-
வானகமே மிகவிரும்பிப் போகின்றேன்* மனுகுலத்தார் தங்கள் கோவே 9.10
ஏரார்ந்த கருநெடுமால் இராமனாய்* வனம்புக்க அதனுக்கு ஆற்றா*
தாரர்ந்த தடவரைத்தோள் தயரதன் தான் புலம்பிய* அப் புலம்பல் தன்னை*
கூரார்ந்த வேல்வலவன் கோழியர்கோன் * குடைக் குலசேகரன் சொற்செய்த*
சீரார்ந்த தமிழ்மாலை இவை வல்லார்* தீ நெறிக்கண் செல்லார் தாமே (2) 9.11
பத்தாம் திருமொழி
##அங்கணெடு மதிள்புடை சூழ் அயோத்தி என்னும்*
அணிநகரத்து உலகனைத்தும் விளக்கும் சோதி*
வெங்கதிரோன் குலத்துக்கோர் விளக்காய்த் தோன்றி*
விண்முழுதும் உயக்கொண்ட வீரன் தன்னை,*
செங்கண் நெடுங் கருமுகிலை இராமன் தன்னைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
எங்கள் தனி முதல்வனை எம்பெருமான் தன்னை*
என்று கொலோ கண்குளிரக் காணும் நாளே (2) 10.1
வந்து எதிர்ந்த தாடகைதன் உரத்தைக் கீறி*
வருகுருதி பொழிதர வெங்கணை ஒன்றேவி*
மந்திரங்கொள் மறைமுனிவன் வேள்வி காத்து*
வல்லரக்கர் உயிருண்ட மைந்தன் காண்மின்*
செந்தளிர் வாய் மலர் நகைசேர் செழுந்தண் சோலைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
அந்தணர்கள் ஒரு மூவாயிரவர் ஏத்த*
அணிமணி ஆசனத்து இருந்த அம்மான் தானே 10.2
செவ்வரி நற் கருநெடுங்கண் சீதைக்காகிச்*
சின விடையோன் சிலை இறுத்து மழு வாளேந்தி*
வெவ்வரி நற் சிலைவாங்கி வென்றி கொண்டு*
வேல் வேந்தர் பகை தடிந்த வீரன் தன்னை*
தெவ்வர் அஞ்சு நெடும் புரிசை உயர்ந்த பாங்கர்த்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
எவ்வரி வெஞ்சிலைத் தடக்கை இராமன் தன்னை*
இறைஞ்சுவார் இணையடியே இறைஞ்சினேனே 10.3
தொத்தலர் பூஞ்சுரிகுழல் கைகேசி சொல்லால்*
தொன்னகரம் துறந்து துறைக் கங்கை தன்னை*
பத்தியுடைக் குகன் கடத்த வனம் போய்ப் புக்குப்*
பரதனுக்கு பாதுகமும் அரசும் ஈந்து*
சித்திரகூடத்து இருந்தான் தன்னை* இன்று-
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
எத்தனையும் கண்குளிரக் காணப் பெற்ற*
இரு நிலத்தார்க்கு இமையவர் நேர் ஒவ்வார் தாமே 10.4
வலிவணக்கு வரைநெடுந்தோள் விராதைக் கொன்று*
வண்தமிழ் மாமுனி கொடுத்த வரிவில் வாங்கி*
கலைவணக்கு நோக்கரக்கி மூக்கை நீக்கிக்*
கரேனாடு தூடணன் தன் உயிரை வாங்கி*
சிலைவணக்கி மான்மரிய எய்தான் தன்னைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
தலைவணக்கிக் கைகூப்பி ஏத்த வல்லார்*
திரிதலால் தவமுடைத்து இத் தரணி தானே 10.5
தனமருவு வைதேகி பிரியலுற்றுத்*
தளர் வெய்திச் சடாயுவை வைகுந்தத்து ஏற்றி*
வனமருவு கவியரசன் காதல் கொண்டு*
வாலியை கொன்று இலங்கை நகர் அரக்கர் கோமான்*
சினமடங்க மாருதியால் சுடுவித்தானைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
இனிதமர்ந்த அம்மானை இராமன் தன்னை*
ஏத்துவார் இணையடியே ஏத்தினேனே 10.6
குரைகடலை அடல் அம்பால் மறுக வெய்து*
குலைகட்டி மறு கரையை அதனால் ஏறி*
எரிநெடுவேல் அரக்கரொடும் இலங்கை வேந்தன்*
இன்னுயிர்கொண்டு அவன் தம்பிக்கு அரசும் ஈந்து*
திருமகளோடு இனிதமர்ந்த செல்வன் தன்னைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
அரசமர்ந்தான் அடிசூடும் அரசை அல்லால்*
அரசாக எண்ணேன் மற்றரசு தானே 10.7
அம்பொனெடு மணிமாட அயோத்தி எய்தி*
அரசெய்தி அகத்தியன் வாய்த் தான்முன் கொன்றான்-
தன்* பெருந்தொல் கதைக் கேட்டு மிதிலைச் செல்வி*
உலகுய்யத் திருவயிறு வாய்த்த மக்கள்*
செம்பவளத் திரள் வாய்த் தன் சரிதை கேட்டான்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
எம்பெருமான் தன் சரிதை செவியால் கண்ணால்*
பருகுவோம் இன்னமுதம் மதியோம் இன்றே 10.8
##செறிதவச் சம்புகன் தன்னைச் சென்று கொன்று*
செழு மறையோன் உயிர்மீட்டுத் தவத்தோன் ஈந்த*
நிறைமணிப் பூண் அணியும் கொண்டு இலவணன் தன்னைத்*
தம்பியால் வானேற்றி முனிவன் வேண்ட*
திறல் விளங்கும் இலக்குமனைப் பிரிந்தான் தன்னைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
உறைவானை மறவாத உள்ளந் தன்னை –
உடையோம் * மற்றுறு துயரம் அடையோம் இன்றே (2) 10.9
##அன்று சராசரங்களை வைகுந்தத்து ஏற்றி*
அடல் அரவப் பகையேறி அசுரர் தம்மை-
வென்று,* இலங்கு மணிநெடுந்தோள் நான்கும் தோன்ற*
விண்முழுதும் எதிர் வரத் தன்தாமம் மேவி*
சென்றினிது வீற்றிருந்த அம்மான் தன்னைத்*
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
என்றும் நின்றான் அவன் இவனென்று ஏத்தி * நாளும்
இன்றைஞ்சுமினோ எப்பொழுதும் தொண்டீர் நீரே (2) 10.10
தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்*
திறல் விளங்கு மாருதியோடு அமர்ந்தான் தன்னை*
எல்லையில் சீர்த் தயரதன் தன் மகனாய்த் தோன்றிற்று –
அதுமுதலாத் * தன்னுலகம் புக்க தீறா*
கொல்லியலும் படைத்தானைக் கொற்ற வொள்வாள்*
கோழியர்கோன் குடைக் குலசேகரன் சொற்செய்த*
நல்லியல் இன்தமிழ் மாலை பத்தும் வல்லார்*
நலந்திகழ் நாரணன் அடிக்கீழ் நண்ணு வாரே (2) 10.11
குலசேகரப் பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்